« زمان غم»   
رفت از جهان - حضرت صادق
سوى جنان - حضرت صادق
اى شیعیان شد گه ماتم
آمد فراهم زمان غم
چون دیدجور و جفا هر دم
از دشمنان حضرت صادق
از ظلم منصور بد بنیاد
از جور آن ثانى شدّاد
از هر کین زد ز دل فریاد
مولایمان حضرت صادق
آن عالم آل پیغمبر
نور دل ساقى کوثر
بر بى کسان مونس و یاور
حصن امان حضرت صادق
مسموم و شد آن شه خوبان
از ظلم منصور بى ایمان
افتاد در بستر او نالان
شد در فغان حضرت صادق
از جرم منصور بد اختر
از ظلم آن ملحد کافر
در رنج آن سید و سرور
روز و شبان حضرت صادق
اندر بقیع قبر آن مولا
ویران بود در دل صحرا
از این غم و محنت عظمى
شد در فغان حضرت صادق
خون در دل آل پیغمبر
کردند از اول و آخر
گشتند و گلهاى دین پرپر
یک تن از آن حضرت صادق
با « مشکیا» ناله کن یکسر
بر غربت آل پیغمبر
مخصوص آن حجت داور
جان جهان حضرت صادق